Είναι κάτι παραπάνω από σκηνοθετικό επίτευγμα να γυρίζεις μία ταινία φιξιόν μέσα σε ένα διάστημα 12 χρόνων, παρακολουθώντας ένα μικρό παιδί να μεγαλώνει μπροστά στο φακό σου. Είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα τεράστιο ρίσκο: ένα χαρισματικό χαριτωμένο αγοράκι θα εξελιχθεί σε γοητευτικό έφηβο, σε φωτογενή νεαρό ή θα ακολουθήσει την μοίρα πολλών παιδιών-ηθοποιών και θα μεταλλαχτεί σε άχαρο ενήλικα; Επίσης, όσοι έχουν εμπλακεί με την ταινία θα μπορέσουν μέσα στα χρόνια να διατηρήσουν τη δέσμευσή τους με το πρότζεκτ; Οχι, αυτό που κατάφερε ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με το «Μεγαλώνοντας» είναι ένας σκηνοθετικός άθλος, ένα ρεκόρ που θα μείνει για πάντα στην κινηματογραφική Ιστορία: είναι το πρώτο, πραγματικό, δράμα ενηληκίωσης στο σινεμά. Ομως ο πραγματικός θρίαμβος του Λινκλέιτερ δεν είναι αυτός. Είναι ο τρόπος που το κάνει. Αυτή η μαγική του ιδιότητα να γράφει διαλόγους, να στήνει πλάνα και να συλλαμβάνει εικόνες, καθημερινότητες, μικρές και μεγάλες στιγμές που ξεχειλίζουν από φυσικότητα, ανθρωπιά, τρυφερότητα, αλήθεια. 

Ο «Δρόμος της Οργής» είναι γεμάτος «φτιαγμένα» αυτοκίνητα και ξέφρενα κυνηγητά (ή καλύτερα είναι όλος ένα ξέφρενο κυνηγητό) όμως δεν είναι μια ταινία για εκείνους που αρκούνται στην ποπ απόλαυση ενός blockbuster για στιγμιαία κατανάλωση. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως αυτή είναι μια από τις καλύτερες action movies που είδατε ποτέ, πόσες όμως action movies ξέρετε που να κουβαλούν δίχως να απολογούνται μια φεμινιστική ατζέντα και να μην την κάνουν ούτε στιγμή να μοιάζει βεβιασμένη. Πόσες action movies θυμάστε που να μην καταφεύγουν στην ειρωνεία και τον αυτοσαρκασμό, να μην κλείνουν το μάτι στον θεατή; Πόσες action movies μπορείτε να απαριθμήσετε των οποίων η ουσία θα μπορούσε να είναι βγαλμένη από μια αρχαία τραγωδία; Που στην καρδιά της δεν θα βρεις ένα όμορφο κενό μα μερικά ενδιαφέροντα φιλοσοφικά ερωτήματα για την φύση μας και την πορεία μας στον κόσμο και στον χρόνο; 

Το «The Master», στηριγμένο πάνω στην επική σχέση ενός «τραυματισμένου» άντρα και ενός... ευαγγελιστή, είναι σινεμά που σε παρασύρει, σε εμπλέκει, σε συναρπάζει, δομημένο με ακρίβεια και όραμα ακόμη και στις πιο μικρές του λεπτομέρειες, πάντα άμεσο και ζωντανό, πάντα ενδιαφέρον. Η μαεστρία του Πολ Τόμας Αντερσον, η ικανότητά του να χτίζει κάτι που μοιάζει με καθεδρικό ναό, από υλικά που για άλλους θα ήταν αρκετά για να ζωγραφίσουν ένα ξωκλήσι, είναι ένα από τα βασικά συστατικά της επιτυχίας του φιλμ. Βραβευμένο στο φεστιβάλ Βενετίας για τις ανδρικές ερμηνείες των Χοακίν Φίνιξ και Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και για την σκηνοθεσία του και με τρεις υποψηφιότητες για Οσκαρ για τους τρεις ηθοποιούς του (Φίνιξ, Χόφμαν και Εϊμι Ανταμς), το «The Master» θα άξιζε ακόμη όλα τα βραβεία του κόσμου για την τόλμη και την φιλοδοξία του, για το βάθος και την πολυπλοκότητα, για την σαρωτική κινηματογραφική του δύναμη, αφού δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα σύγχρονο american classic. 

Η κορυφαία ερμηνεία της καριέρας του Τζ. Κ. Σίμονς και της μέχρι τώρα πορείας του Μάιλς Τέλερ συνέθεσαν ένα αχτύπητο δίδυμο. Καλά, αυτό το τελευταίο δεν ισχύει, αφού και ο Τέλερ έφαγε πολύ ξύλο από τον Σίμονς στην ταινία, αλλά και το ανάποδο συνέβη στο τέλος. Η κίνηση του Σίμονς πάντως που σταματούσε τη μουσική, έχει μείνει κι έχει ξεπεράσει τον μύθο της ίδιας της ταινίας. Εχει σαφές μερίδιο σε αυτό το 8.5 στη βαθμολογία. 

Σε μια εποχή κατά την οποία η τεχνολογία επιτρέπει την εισβολή στο ανθρώπινο υποσυνείδητο, ένας επαγγελματίας "κλέφτης" ονείρων έρχεται αντιμέτωπος με την υπέρτατη πρόκληση. Την εμφύτευση μιας ιδέας, αποστολή που θα αποδειχτεί θανάσιμα επικίνδυνη.  

NOLAN : Κλασική αξία 

Η πραγματική ιστορία του Τζόρνταν Μπέλφορντ, χρηματιστή των δεκαετιών του '80 και του '90, ο οποίος έγινε πολυεκατομμυριούχος στα 26 του, προτού καταλήξει στη φυλακή για μια σειρά από οικονομικές απάτες. 

Οι σκορσεζικοί γκάνγκστερ ντύνονται golden boys σε μια ξέφρενων ρυθμών μαύρη σάτιρα του καπιταλιστικού ονείρου που μετατρέπεται σε αμερικανικό εφιάλτη.

Ένας πιανίστας της τζαζ και μια σερβιτόρα που θέλει να γίνει ηθοποιός ερωτεύονται, συνεχίζοντας να κυνηγούν τα όνειρά τους στο σύγχρονο Λος Άντζελες.

Ο σκηνοθέτης του «Χωρίς Μέτρο» θυμάται τα μιούζικαλ της χρυσής εποχής και με φαντασμαγορικά μεταμοντέρνο (και βαρυφορτωμένο) τρόπο διασκευάζει άλλο ένα γλυκόπικρο success story με φόντο τον κόσμο του θεάματος. Βραβεία κριτικών, επτά υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες και σίγουρη οσκαρική επιτυχία.

Απελπισμένος μικροαπατεώνας, ο Λου Μπλουμ γίνεται μάρτυς ενός αυτοκινητικού ατυχήματος και ανακαλύπτει το μαγικό κόσμο του τηλεοπτικού ρεπορτάζ. Με το θράσος, την ευρηματικότητά του και τη βοήθεια μιας αρχισυντάκτριας ειδήσεων θα αναδειχτεί πολύ σύντομα, με μια σειρά αιματοβαμμένων αποκλειστικοτήτων, σε περιζήτητο ανταποκριτή του νυχτερινού Λος Άντζελες. Ώσπου η σπουδαιότερη από όλες θα απαιτήσει το υψηλό τίμημά της.

Υποψήφιο για Όσκαρ (σεναρίου) και Χρυσή Σφαίρα (α΄ αντρικού ρόλου) ατμοσφαιρικό θρίλερ που καταγγέλλει με χολιγουντιανή χοντροκοπιά τον αδηφάγο κόσμο των mass media.

Σε μια ταραγμένη Γκόθαμ Σίτι ο Άρθουρ Φλεκ είναι ένας κοινωνικά απροσάρμοστος, μοναχικός άντρας που ζει με τη μητέρα του και δουλεύει ως κλόουν. Ονειρεύεται καριέρα κωμικού, αλλά όταν η ασφυκτική πίεση του περιβάλλοντός του κορυφωθεί, η έκρηξή του θα λάβει απρόβλεπτες διαστάσεις.

Μια ώριμα δραματική στροφή για τον δημιουργό του «Hangover», ο οποίος αξιοποιεί εύστροφα τόσο την κόμικς πρώτη ύλη όσο και τις πολλαπλές αναγνώσεις του, κερδίζοντας το Χρυσό Λιοντάρι του Φεστιβάλ Βενετίας

Καθώς μια ολοένα κι εντονότερη ξηρασία απλώνεται σε όλη τη Γη, το μέλλον της ανθρωπότητας μοιάζει ζοφερό. Τελευταία της ελπίδα ένα ταξίδι σε τρεις πιθανούς κατοικήσιμους πλανήτες ενός μακρινού γαλαξία. Οι τολμηροί αστροναύτες της αποστολής όμως, ανάμεσά τους και ο χήρος πατέρας δύο μικρών παιδιών, δεν ξέρουν αν και πότε θα επιστρέψουν.